زهره: آرزولری یۉق قیلینگن قیزنینگ فریادی
تخار ولایتینینگ تاغلری آرهسیده کیچیک بیر قیشلاقده، ظلمت و قتّيق قاعدهلر آرهسیده، زهرهنینگ حکایهسی باشلندی. او افغانستاننینگ ناانیق و خوفلی دوریده توغیلگن، اما یورهگیده امید و کېلهجک اوچون کتّه آرزولر بیلن یشهگن بیر قیز دیر.
افغانستانده ینه ظلمت کونلری باشلندی. طالبان حاکمیتگه کېلگچ، اېنگ کتّه ضربهنی عیاللر کۉردی. اولر اۉز حقوقلریدن، آرزولریدن، حتا انساني حیاتدن محروم بۉلیشدی.
زهرهنینگ بالهلیگی آسان کېچمهگن. قیشلاقدهگی حیات قتّيق قاعدهلر و عنعنهلر بیلن باغلنگن اېدی. طالبان حاکمیتگه قَیتگندن سۉنگ، افغانستان ینه قرانغو کونلرگه یوز توتدی. بو قارانغولیک فقط سیاسي اېمس، او مینگلب عیاللر و قیزلرنینگ آرزولرینی، مقصدلرینی و حیاتینی چۉکتیردی. زهره انهشوندهیلردن بیری.
عایلهسی اونگه هېچ سۉزسیز، امیدسیز و حیاتینی قتّيق چېکلاولر آستیده اۉتکزیشنی بویوردی. اونگه اۉزی نینگ خواهشی، فکری یۉقدېک معامله قیلیشنی اۉرگتیشگه حرکت قیلردی. زهره نینگ مرد و صادق دۉستلری اونی قۉللب-قوّتلشگه حرکت قیلیشردی، اما همه کۉزلر اونینگ اوستیده اېدی وهر بیر حرکتی نظارتده اېدی.
طالبان حاکمیتی آستیده قیزلر اوچون مکتبلر یاپیلدی، عیاللر ایش جایلریدن چېتلشتیریلدی. زهره هم بو جبرلردن قوتوله آلمهدی. تعلیمی تۉختهتیلدی، آرزولری موزلب قالدی. اېنگ یامانی اېسه اونی مجبوراً طالبانی بیر فکرگه اېگه بۉلگن ییگیتگه اونشتیریشدی. بو ییگیت، زهره ایستهمهگن حالده، اونگه تورموش اۉرتاغی صفتیده تعیینلندی. اونینگ قرهشلری، فکرلری و حیاتگه بۉلگن یاندشووی زهره اوچون بېگانه اېدی، او هم خودّی طالبان کبی عیاللرگه فقط بویروق بیلن قرردی.
زهره بیلیم اۉرگنیشنی، جمعیتده فعال بۉلیشنی، انسانلرگه فایده کېلتیریشنی خواهلردی. اوفقط گینه عادیگینه بیر قیز اېمس اېدی، او مقصدلی، ددیل و امید بیلن یشهیاتگن یاش عیال اېدی. اما حیات اونگه باشقه یۉلنی مجبورلب تنلهتتیردی.
زهره کوندهلیک حیاتده کۉپلب توسیقلرگه دوچ کېلماقده. نامزادی اونی کيینیش اسلوبی اوچون تنقید قیلهدی، اونگه “عقلسیز”، “عاجزه” دېیه حقارتلر یاغدیرهدی. فکرینی انابتگه آلمهیدی. زهره اۉز نامزادی بیلن بیرگه بۉلگنیده، اۉزینی خوفسیز حس قیلهدی. کۉزیده یشیرین قۉرقوو، یورهگیده آغریق بار. بو مناسبتلرده مِهر یۉق، حرمت یۉق، ایشانچ یۉق.
اولرنینگ تورموشی اېسه جنجللر، روحي عذابلر و کېلهجگی اوچون قۉرقوو بیلن تۉله دیر. زهرهنینگ قلبیده اۉزینی حمایه قیلیش ایستهگی بار اېدی، لېکن بو آرزو اونی ینه-ده کۉپراق عذابگه سالردی. او هېچ قچان اۉز فکرینی آچیق ایته آلمهدی و بو اونینگ روحیگه جوده آغیر تأثیر قیلگن.
زهرهنینگ قَیناغهسی قطعي طالب. اولرنینگ قانون و قاعدهلریگه ماس کېلمهدی زهرهنینگ ایستگی، زهرهنینگ قلبیده اېسه عکسینچه، بیلیش، اۉقیش و دنیانی اۉزگرتیریش آرزوسی بار. او کتّه پلانلر بیلن درس اۉقیگن، ینگی بیلیملر آرتتیریشنی خواهلهگنلردن بیری دیر. اما اونینگ آرزولری تېزده قرانغو حقیقتیگه دوچ کېلدی.
مېنینگ تقدیریم نیمه بۉلهدی؟دېیه اۉز-اۉزیدن سۉرهیدی زهره. «مېنینگ حیاتیم نینگ آخری اۉلیممی؟ یاکه تینیمسیز قارهبختلیک می»
زهره بوگونگی افغانستاندهگی مینگلب قیزلر وعیاللر نینگ تمثالیدیر. اولر نینگ حیاتی، آرزولری، تنلاوی، بولر نینگ برچهسی ایاوسیز عنعنهلر، سیاسي ظلم و زۉروانلیکلر قۉلیده یۉق بۉلماقده.
اونینگ حکایهسی مشقتلی بۉلدی، اما او هر قدمده آزادلیک اوچون کورهشهدی. او نه فقط اۉزینینگ بلکه اۉشه ولایتدهگی کۉپلب یاش عیاللرنینگ آوازیگه ایلنیش نیتده درس اۉقیگنی باعث کۉرهشهدی.
زهره نینگ حکایهسی بو امیدسیزلیک ایچیده یشهیاتگن نور، ظلمتده یانگن آلاو کوچ و امید حقیدهگی واقعه. هر بیر کېچه قنچهلیک قرانغو بۉلسه-ده، تانگ یاروغینی آلیب کېلهدی.
انه شوندی قیینچیلکلر و عذاب – عقوبتنی زهره باشدن کېچیرهیاتکن بۉلسه-ده اصلا امیدینی قۉلدن بېرمهی بلکه کوچلیراق حرکت قیلیشگه اورینیب، او حاضر آنلاین ایشگه کیرگنیدن خرسندچیلیگینی بیلدیرهدی.
اما هر بیر زهره حیاتگه، اېرکینلیککه و حرمتگه لایق.
بو فریاد اېشیتیلیشی کېرهک. بو حقیقت یشیریلمسلیگی کېرهک.
سیزنینگ ولاتینگیزده عیاللر قندی وضعیتنی باشدن کېچیرماقده؟